26/09/10

Memorar

Al lista, sin multe variationes, como un momento de solidaritate human.

Bon die car mi nove Amico de posta ab le ambiente de Washington DC, tu uso de Interlingua es excellente e isto es vermente meraviliose. Nos pote
communicar per medio de iste lingua que io cognosceva solmente ab le 1998. Io cognosce mesmo le anglese e totevia le utilisation de iste lingua, como del francese, non me es facile, con mi tormento.
Io vive a Treviso, un parve citate multo vetule, a solmente 30 kilometros a Nord de Venetia.
Nos ha nostre 11 Septembre e illo corresponde al 7 April del 1944, le plus terribile die inter le multe dies de bombardamento que le citate pativa.
Nonobstante iste 58 annos passate, nos recorda ancora illo eventos de un cruelitate sin par. Nostre mortos civil esseva ben plus numerose de illos de New York in le sol die del 7 April.
In le anno sequente, le 1945, io habeva solmente 5 annos, io cognosceva le americanos in mi citate e iste recordos es belle. In le majoritate de nos, nos
non connecte le factos del guerra con le amicitate pro le populo statounitese. A vices nos dice de esser un Pais satellite del USA. Mesmo in iste facto del 11
Septembre nos vive le memorar con un grande participation pro iste grave disgratia, que nos senti anque nostre.
Il es surprendente como on pote distinguer in le disgratias un senso de solidaritate human pro qualcunque manifestation que es contrari al necessitate del viver, possibilemente in pace.
Iste pace es un belle concepto, que totevia pretende actiones decisive e mesmo brutal, pro assecurar un minimo de tranquillitate. Nos pare proxime a un altere action odiose e totevia necessari e in le majoritate de nos, nos vive iste momentos in union con le USA.
Io spera que qualcunque decision in le proxime futuro sera de sagessa pro le integre humanitate.
Quando tu ha voluntate, scribe me ancora. Isto me face tanto placer.
Mi sincer participation a vostre hodierne die e le plus cordial ciao,

Mario

Un altere coincidentia del vita. Justo iste matino del 11 Septembre io, in mi Treviso, incontara Tina, mi amica e coetanee qui vive in Alabama. Perque le
paises non pote viver como lor habitantes sape viver, nonobstante le complicationes del vita quotidian?
Un altere tormento que io non solvera jammais. Io credeva possibile un solution, in mi juventute.
Re: Un die pro memorar


> -----Original Message-----
> From: INTERLNG: Discussiones in Interlingua
>
On Behalf Of Mario Malaguti
> Sent: Wednesday, September 11, 2002 5:40 AM
> Subject: Un die pro memorar
. . .
E isto es un situation absolutemente injuste.
Un italiano pote usar Interlingua post 4 annos (mesmo post 4 menses) incomparabilemente melio que un polonese post 20 annos.
Eh, le mundo es plen de injustitias... :-)
Pawel
P.S. Mi vengiantia serea le "Mezduslavianski jezik" (lingua interslave), ma illo moriva, io pensa, ante multe annos :-)

 

Nessun commento:

Posta un commento